Door zijn afwijkende functie en stand verloopt een duim vaak anders dan een blessure aan een van de vingers. Risicosporten voor het krijgen van een duimblessure zijn vooral balsporten als handbal, basketbal, volleybal en korfbal. Deze sporters lopen enerszijds een grote risico om de bal op de duim op te vangen, anderszijds kan de duim "omzwikken" onder grote kracht.
Voor dit laatste zijn ook skieërs gevoelig, vanwege de manier waarop zij hun stokken vasthouden. De pezen en banden in de duim raken dan verrekt of verzwikt.
Oorzaak
Duimblessures kunnen zowel acuut als geleidelijk ontstaan. Bij een acute duimblessure is de oorzaak vaak een botsing of een bal die verkeerd terecht komt op de duim. De meeste sporters hebben last van een acute duimblessure, ook wel duimverstuiking genoemd. De banden en pezen rond de duim zijn dan verrekt, of soms zelfs gescheurd. In extreme gevallen treedt meer schade op. De banden kunnen totaal afgescheurd zijn, of een van de botjes kan gebroken zijn.
Een overbelastingsblessure ontstaat meer geleidelijk door herhaalde bewegingen, en komt minder vaak voor bij sporters.
Symptomen
Bij een duimverstuiking is bewegen van de duim erg pijnlijk, en hij is vaak gezwollen. Ook een bloeduitstorting treedt vaak op, in de muis van de duim.
Behandeling
Een duimverstuiking kan het best direct na het ontstaan van de blessure behandeld worden. Belangrijk is om de duim niet meer te belasten. Daarnaast moet de duim gekoeld worden met ijs. Ook hooghouden van de duim is belangrijk, gebruik hiervoor eventueel een mitella.
Als de blessure gering is kan redelijk snel weer met sporten worden begonnen. Begin met voorzichtige vingeroefeningen. Eventueel kan intapen van de duim helpen in het begin van de revalidatie. Bedenk dat de duim in het begin zwakker is, en snel opnieuw geblesseerd kan raken.
Ga bij ernstiger letsel of aanhoudende pijn naar een arts of fysiotherapeut.